“勿嗟已賣瑯琊田”的意思及全詩出處和翻譯賞析

liú xiù cái míng zhòng dāng fù lǐ bù shì cóng xiàn lìng máo mǒu qǐ shī liáo zuò yī
劉秀才明仲當赴禮部試從縣令毛某乞詩聊作一

jūn bú jiàn guǎng wén bó shì lǎo zhèng qián, cái míng sì shí hán wú zhān.
君不見廣文博士老鄭虔，才名四十寒無氈。
yòu bú jiàn hàn yáng jì lì zhào míng shū, wén zhāng bù rú yī náng qián.
又不見漢陽計吏趙明叔，文章不如一囊錢。
xiōng zhōng dào yú wǔ wèi zú, wài suī kū gǎo zhōng fāng xiān.
胸中道腴五味足，外雖枯槁中芳鮮。
bù fáng zhǐ yǒu shū yī shù, suǒ mǐ wèi kěn zhū rú xián.
不妨止有書一束，索米未肯侏儒賢。
píng shēng gù yòng bǐ gēng ěr, xíng fā mò yǐng shōu fēng nián.
平生固用筆耕爾，行發墨穎收豐年。
huì dāng shǎo jiàn kuài jī shòu, wù jiē yǐ mài láng yá tián.
會當少見會稽綬，勿嗟已賣瑯琊田。