“七篇真誥手親書”的意思及全詩出處和翻譯賞析

fǎng zhe jiǔ shù cháo fèi yín lèi rì jì pī jiā huì mò fēi yá shēng yì gòng qī
昉著灸數朝廢吟累日繼披佳會莫菲睚聲亦貢七

jiāo péng xiāng wèn xìng hé rú, bù yuàn jiā cái yǒu xiàn yú.
交朋相問興何如，不愿家財有羨余。
yī juàn fó jīng xīn ān sòng, qī piān zhēn gào shǒu qīn shū.
一卷佛經心諳誦，七篇真誥手親書。
róng míng hòu lù dōu lái zú, jiǔ xìng shī qíng jī jiàn shū.
榮名厚祿都來足，酒興詩情積漸疏。
duō xiè yíng cháo jiù shí yàn, yòu yī shí jié dào pín jū.
多謝營巢舊時燕，又依時節到貧居。