“故人抱才藻”的意思及全詩出處和翻譯賞析

qù dōng guò shí tán shàng shí wú yì fū tóng háng xīn rán wèi yǔ yuē shī jìng shén
去冬過石潭上時吳義夫同行欣然謂予曰詩境甚

zhǎng tán yǒu lìng zī, shān lǜ nà kōng dòng.
長潭有令姿，山綠納空洞。
xuān xuān wú wǔ líng, céng cǐ jiē fēi kòng.
軒軒吳武陵，曾此接飛鞚。
yīn qín gù wǒ xiào, shī cái bù shèng yòng.
殷勤顧我笑，詩材不勝用。
chóng lái chūn shì shēn, wù cǎi yóu cuò zōng.
重來春事深，物采尤錯綜。
chǔ xiǎo qiáng huái dà, xiù yì kěn shòu kòng.
褚小強懷大，秀異肯受控。
shěn yín rì yǐ zè, shí gòu cái yī zhōng.
沈吟日已昃，十彀才一中。
gù rén bào cái zǎo, zhòng xiàng rù cháo nòng.
故人抱才藻，眾象入嘲弄。
jí jīn wēn shuǐ guǎn, kuāng zuò jiào xián sòng.
即今溫水館，匡坐教弦誦。
jiē zāi shí qián yǔ, shù wěi dài máng dòng.
嗟哉實前語，束葦代杗棟。
míng dāng jì dōng fēng, yān shuǐ fā qīng mèng.
明當寄東風，煙水發清夢。