“東風吹夢到遙岑”的意思及全詩出處和翻譯賞析

duān píng yǐ wèi wáng zhèng shí yuè èr rì yǐ guān shì sù xiáng yún dé wǔ shí liù
端平乙未王正十月二日以官事宿祥云得五十六

dōng fēng chuī mèng dào yáo cén, sì rì tái hén liǎng dù xún.
東風吹夢到遙岑，四日苔痕兩度尋。
lín wàng zǐ yī téng fú qì, yán pī gǔ xiàng yìn rén xīn.
鄰望紫衣騰佛氣，巖披古像印人心。
xīn chuán chā hào yíng céng zhǐ, lǎo nà chéng yún qù zú yīn.
新椽插號營層止，老衲乘云閴足音。
wǒ wèi dēng shān cān shì fǎ, zhǐ jiāng qīng jiā
我為登山參世法，只將傾家
kàn qí yín.
瞰崎崯。