“余既諾孟和之請”的意思及全詩出處和翻譯賞析

tāng xuān chéng shī yǒu cháng qiáo xì yuè méi xiāng yuē zhī jù yǒu suǒ huái jí shǎng zhī
湯宣城詩有長橋細月眉相約之句有所懷極賞之

zi xìng yǐ sī yán xù wǒ shī, bǎi shì ér xià yǒu zhǐ ér mù zhī zhě, yuē cǐ yǒu míng zhī
子幸以斯言敘我詩，百世而下有指而目之者，曰此有明之
shì yī pì gù xiá ài zhī shī rén yě, shì ōu yáng zǐ zhī chēng shèng yú zhě, bù yóu yǒu yú
世一僻固狹隘之詩人也，視歐陽子之稱圣俞者，不尤有余
róng yǐ hū!" yú jì nuò mèng hé zhī qǐng, ér wèi jí wèi.
榮矣乎！”余既諾孟和之請，而未及為。
jīn lù qí yí shī, zhuī yì píng shí wǎng fù zhī yǔ, liáo jǔ qí xù yán, yǐ wèi mèng hé
今錄其遺詩，追憶平時往復之語，聊舉其緒言，以慰孟和
yú dì xià, bìng yǐ shěn yú shì zhī zhī shī zhě.
于地下，并以諗于世之知詩者。