《顧彌邵以其尊內翰所有歐陽公集遺侄季澈賦詩》 晁說之

gù mí shào yǐ qí zūn nèi hàn suǒ yǒu ōu yáng gōng jí yí zhí jì chè fù shī
顧彌邵以其尊內翰所有歐陽公集遺侄季澈賦詩

zhāo líng rén wù yī zhāo shèng, wǎn yǒu zuì wēng wèi nǐ lún.
昭陵人物一朝盛，晚有醉翁為擬倫。
pì rú qún fèng càn yǔ hàn, lái xià qiān lǐ yí jiǔ chéng.
譬如群鳳粲羽翰，來下千里儀九成。
fèng guī lè jué tiān liáo liáo, rén jiān zhuì jiǎn kōng chuí jīng.
鳳歸樂絕天寥寥，人間墜簡空垂精。
kě dàn guāng huá kāi rì yuè, yào shí zhōng fèn sǒng yōu shén.
可但光華開日月，要識忠憤聳幽神。
hǔ tóu běn shì dāng shí kè, jiào zǐ chuán sūn wú sù tíng.
虎頭本是當時客，教子傳孫無粟亭。
zhòu yín yè sòng wēng wén ěr, chí wā hé róng guā zhèng shēng.
晝吟夜誦翁文耳，池蛙何容聒正聲。
dé zhī bù dài jīn cuò zèng, hǎo shǒu mén lǜ rú shí lìng.
得之不待金錯贈，好守門律如時令。
jūn jiā cǐ shū dìng bù chī, mò yàn jiā jī wài qín qǐng.
君家此叔定不癡，莫厭家雞外勤請。