《朔日迎客這章諸賢多有和者使君再賦仍次韻以》 曹彥約

shuò rì yíng kè zhè zhāng zhū xián duō yǒu hé zhě shǐ jūn zài fù réng cì yùn yǐ
朔日迎客這章諸賢多有和者使君再賦仍次韻以

shuāng qīng shí chū shuǐ fèn liú, xiè hòu sāo rén dé zhì qiū.
霜清石出水分流，邂逅騷人得志秋。
luò rì duàn xiá zēng yì qì, xiǎo chuāng dī hù kuì yīng yóu.
落日斷霞增逸氣，小窗低戶愧英游。
kǔ wú jiǔ liàng néng péi yǐn, zhǐ yǒu shī méng kě bì chóu.
苦無酒量能陪飲，只有詩盟可避愁。
cǐ dì hé zāi tiān cǐ ruì, jiàn zhāng xīn shí jiǔ yá zōu.
此地何哉添此瑞，建章新識九牙騶。