《雨中自丁家山康廬還飲蒼虬湖居被酒夜歸同閑》 陳三立

yǔ zhōng zì dīng jiā shān kāng lú hái yǐn cāng qiú hú jū bèi jiǔ yè guī tóng xián
雨中自丁家山康廬還飲蒼虬湖居被酒夜歸同閑

xià kuī hú shuǐ xiá rú pén, xì yǔ dēng chuāng xiào jiá cún.
下窺湖水狹如盆，細雨燈窗笑頰存。
míng yè xū wú gū dǎo qì, zuò jìn míng miè wàn huā hén.
暝曳虛無孤島氣，坐祲明滅萬花痕。
gē hū zì jì shén zhōu tòng, mǐng dǐng fāng zhī è kè zūn.
歌呼自寄神州痛，酩酊方知惡客尊。
jìng hēi yè guī fèi hán quǎn, diào tóu yǒu zhái xì yún gēn.
徑黑夜歸吠寒犬，掉頭有宅系云根。